12.19. Bir kervan geldi ve sucularýný (kuyuya) gönderdiler, o da (gidip) kovasýný saldý, (Yusufu görünce) ”Müjde! Ýþte bir oðlan!” dedi. Onu bir ticaret malý olarak sakladýlar. Allah onlarýn yaptýklarýný çok iyi bilir.
12.90. Yoksa sen, gerçekten Yusuf musun? dediler. O da: (Evet) ben Yusufum, bu da kardeþim. (Birbirimize kavuþmayý) Allah bize lütfetti. Çünkü kim (Allah'tan) korkar ve sabrederse, þüphesiz Allah güzel davrananlarýn mükâfatýný zayi etmez, dedi.