6.26. Onlar, hem insanlarý Peygamber'e yaklaþmaktan vazgeçirmeye çalýþýrlar, hem de kendileri ondan uzaklaþýrlar. Oysa onlar farkýnda olmadan ancak kendilerini helak ederler.
6.27. Onlarýn ateþin karþýsýnda durdurulup ”Ah, keþke dünyaya geri gönderilsek de bir daha Rabbimizin âyetlerini yalanlamasak ve inananlardan olsak!” dediklerini bir görsen !..
6.28. Hayýr! Daha önce gizlemekte olduklarý þeyler (günahlar) kendilerine göründü. Eðer (dünyaya) geri gönderilseler yine kendilerine yasak edilen þeylere döneceklerdir. Zira onlar gerçekten yalancýdýrlar.
6.29. Onlar, hayat ancak bu dünyadaki hayatýmýzdan ibarettir; biz, bir daha da diriltilecek deðiliz, demiþlerdi.
6.30. Rablerinin huzuruna getirildikleri zaman sen onlarý bir görsen! Allah: Bu (yeniden dirilme olayý), hak deðil miymiþ? diyecek. Onlar da ”Rabbimize andolsun ki evet!” diyecekler. Allah da, Öyle ise inkâr ettiðinizden dolayý azabý tadýn! diyecek.
6.31. Allah'ýn huzuruna çýkmayý yalanlayanlar gerçekten ziyana uðramýþtýr. Nihayet onlara Kýyamet vakti ansýzýn gelip çatýnca, onlar, günahlarýný sýrtlarýna yüklenerek diyecekler ki: ”Dünyada iyi amelleri terketmemizden dolayý vah bize!” Dikkat edin, yüklendikleri þey ne kötüdür!
6.32. Dünya hayatý bir oyun ve eðlenceden baþka bir þey deðildir. Müttakî olanlar için ahiret yurdu muhakkak ki daha hayýrlýdýr. Hâla akýl erdiremiyor musunuz?
6.33. Onlarýn söylediklerinin hakikaten seni üzmekte olduðunu biliyoruz. Aslýnda onlar seni yalanlamýyorlar, fakat o zalimler açýkça Allah'ýn âyetlerini inkâr ediyorlar.
6.34. Andolsun ki senden önceki peygamberler de yalanlanmýþtý. Onlar, yalanlanmalarýna ve eziyet edilmelerine raðmen sabrettiler, sonunda yardýmýmýz onlara yetiþti. Allah'ýn kelimelerini (kanunlarýný) deðiþtirebilecek hiçbir kimse yoktur. Muhakkak ki peygamberlerin haberlerinden bazýsý sana da geldi.
6.35. Eðer onlarýn yüz çevirmesi sana aðýr geldi ise, yapabilirsen yerin içine inebileceðin bir tünel ya da göðe çýkabileceðin bir merdiven ara ki onlara bir mucize getiresin! Allah dileseydi, elbette onlarý hidayet üzerinde toplayýp birleþtirirdi, o halde sakýn cahillerden olma!
6.36. Ancak (samimiyetle) dinleyenler daveti kabul eder. Ölülere gelince, Allah onlarý diriltecek, sonra da O'na döndürülecekler.
6.37. O'na Rabbinden bir mucize indirilseydi ya! dediler. De ki: Þüphesiz Allah mucize indirmeye kadirdir. Fakat onlarýn çoðu bilmezler.
6.38. Yeryüzünde yürüyen hayvanlar ve (gökyüzünde) iki kanadýyla uçan kuþlardan ne varsa hepsi ancak sizin gibi topluluklardýr. Biz o kitapta hiçbir þeyi eksik býrakmadýk. Nihayet (hepsi) toplanýp Rablerinin huzuruna getirilecekler.
6.39. Ayetlerimizi yalanlayanlar karanlýklar içinde kalmýþ saðýr ve dilsizlerdir. Allah kimi dilerse onu þaþýrtýr, dilediði kimseyi de doðru yola iletir.
6.40. De ki: Ne dersiniz; size Allah'ýn azabý gelse veya o kýyamet gelip çatýverse size, Allah'tan baþkasýna mý yalvarýrsýnýz? Doðru sözlü iseniz (söyleyin bakalým)!
6.41. Bilâkis yalnýz Allah'a yalvarýrsýnýz. O da (kaldýrýlmasý için) kendisine yalvardýðýnýz belâyý dilerse kaldýrýr; ve siz ortak koþtuðunuz þeyleri unutursunuz.
6.42. Andolsun ki, senden önceki ümmetlere de elçiler gönderdik. Ardýndan boyun eðsinler diye onlarý darlýk ve hastalýklara uðrattýk.
6.43. Hiç olmazsa, onlara bu þekilde azabýmýz geldiði zaman boyun eðselerdi! Fakat kalpleri iyice katýlaþtý ve þeytan da onlara yaptýklarýný câzip gösterdi.
6.44. Kendilerine yapýlan uyarýlarý unuttuklarýnda, (indirmiþ olduðumuz sýkýntý ve musibetleri kaldýrýp) üzerlerine her þeyin kapýlarýný açtýk. Nihayet kendilerine verilenler yüzünden þýmardýklarý zaman onlarý ansýzýn yakaladýk, birdenbire onlar bütün ümitlerini yitirdiler.
6.45. Böylece zulmeden toplumun kökü kesildi. Hamd, âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur. (Allah'ýn verdiði nimete þükredecekleri yerde nankörlük ettiler, böylece kendilerine zulmettiler. Yüce Allah da yeryüzünü onlarýn zulüm ve küfürlerinden temizlemek için onlarý helâk etti.)
6.46. De ki: Ne dersiniz; eðer Allah kulaklarýnýzý saðýr, gözlerinizi kör eder, kalplerinizi de mühürlerse bunlarý size Allah'tan baþka hangi tanrý geri verebilir! Bak, delilleri nasýl açýklýyoruz. Onlar hâla yüz çeviriyorlar!
6.47. De ki: Söyler misiniz; size Allah'ýn azabý ansýzýn veya açýkça gelirse, zalim toplumdan baþkasý mý helâk olur?
6.48. Biz, peygamberleri ancak müjdeleyiciler ve uyarýcýlar olarak göndeririz. Kim iman eder ve kendini düzeltirse onlara korku yoktur. Onlar üzüntü de çekmeyecekler.
6.49. Âyetlerimizi yalanlayanlara gelince, yoldan çýkmalarýndan dolayý onlar azap çekeceklerdir.
6.50. De ki: Ben size, Allah'ýn hazineleri benim yanýmdadýr, demiyorum. Ben gaybý da bilmem. Size, ben bir meleðim de demiyorum. Ben, sadece bana vahyolunana uyarým. De ki: Kör ile gören hiç bir olur mu? Hiç düþünmez misiniz?