42.26. Allah, iman edip iyi iþler yapanlarýn tevbesini kabul eder, lütfundan onlara, fazlasýný verir. Kâfirlere gelince, onlara da çetin bir azap vardýr.
42.27. Allah kullarýna rýzký bol bol verseydi, yeryüzünde azarlardý. Fakat O, (rýzký) dilediði ölçüde indirir. Çünkü O, kullarýnýn haberini alandýr, onlarý görendir.
42.28. O, (insanlar) umutlarýný kestikten sonra, yaðmuru indiren, rahmetini her tarafa yayandýr. O, hakiki dosttur, övülmeye lâyýk olandýr.
42.29. Gökleri, yeri ve bunlarýn içine yayýp ürettiði canlýlarý yaratmasý da O'nun delillerindendir. O dilediði zaman bunlarý biraraya toplamaya da kadirdir.
42.30. Baþýnýza gelen herhangi bir musibet, kendi ellerinizle iþledikleriniz yüzündendir. (Bununla beraber) Allah çoðunu affeder.
42.31. Yeryüzünde (O'nu) âciz býrakamazsýnýz. Allah'tan baþka bir dostunuz ve bir yardýmcýnýz da yoktur.
42.32. Denizde daðlar gibi akýp gidenler (gemiler) de O'nun (varlýðýnýn) delillerindendir.
42.33. Dilerse O, rüzgârý durdurur,da onun (denizin) üstünde kalakalýrlar. Elbette bunda çok sabreden, çok þükreden herkes için ibretler vardýr.
42.34. Yahut yaptýklarý yüzünden onlarý helâk eder. Birçoðunu da affeder (kurtarýr).
42.35. Böylece âyetlerimiz üzerinde tartýþanlar, kendilerine kaçacak bir yer olmadýðýný bilsinler.
42.36. Size verilen þey, yalnýzca dünya hayatýnýn geçimliðidir. Allah'ýn yanýnda bulunanlar ise daha iyi ve daha süreklidir. Bu mükâfat iman edenler ve Rablerine dayanýp güvenenler içindir.
42.37. Onlar, büyük günahlardan ve hayasýzlýktan kaçýnýrlar; kýzdýklarý zaman da kusurlarý baðýþlarlar.
42.38. Yine onlar, Rablerinin davetine icabet ederler ve namazý kýlarlar. Onlarýn iþleri, aralarýnda danýþma iledir. Kendilerine verdiðimiz rýzýktan da harcarlar.
42.39. Bir haksýzlýða uðradýklarý zaman, yardýmlaþýrlar.
42.40. Bir kötülüðün cezasý, ona denk bir kötülüktür. Kim baðýþlar ve barýþý saðlarsa, onun mükâfatý Allah'a aittir. Doðrusu O, zalimleri sevmez.
42.41. Kim zulme uðradýktan sonra hakkýný alýrsa, artýk onlara yapýlacak bir þey yoktur.
42.42. Ancak insanlara zulmedenlere ve yeryüzünde haksýz yere taþkýnlýk edenlere ceza vardýr. Ýþte acýklý azap bunlaradýr.
42.43. Kim sabreder ve affederse þüphesiz bu hareketi, yapýlmaya deðer iþlerdendir.
42.44. Allah kimi saptýrýrsa, bundan sonra artýk onun hiçbir dostu yoktur. Azabý gördüklerinde zalimlerin: Dönecek bir yol var mý? dediklerini görürsün.
42.45. Ateþe arz olunurlarken onlarýn, zilletten baþlarýný öne eðerek göz ucuyla gizli gizli baktýklarýný göreceksin. Ýnananlar da: Ýþte asýl ziyana uðrayanlar, kýyamet günü kendilerini ve ailelerini ziyana sokanlardýr, diyecekler. Kesinlikle biliniz ki, zalimler, sürekli bir azap içindedirler.
42.46. Onlarýn Allah'tan baþka kendilerine yardým edecek hiçbir dostlarý yoktur. Allah kimi saptýrýrsa artýk onun kurtuluþa çýkan bir yolu yoktur.
42.47. Allah'tan, geri çevrilmesi imkânsýz bir gün gelmezden önce, Rabbinize uyun. Çünkü o gün, hiçbiriniz sýðýnacak yer bulamazsýnýz, itiraz da edemezsiniz.
42.48. Eðer yüz çevirirlerse, bilesin ki biz seni onlarýn üzerine bekçi göndermedik. Sana düþen sadece duyurmaktýr. Biz insana katýmýzdan bir rahmet tattýrdýðýmýz zaman ona sevinir. Ama elleriyle yaptýklarý yüzünden baþlarýna bir kötülük gelirse, iþte o zaman insan pek nankördür!
42.49. Göklerin ve yerin mülkü Allah'ýndýr. Dilediðini yaratýr; dilediðine kýz çocuklarý, dilediðine de erkek çocuklarý bahþeder.
42.50. Yahut onlarý, hem erkek hem de kýz çocuklarý olmak üzere çift verir. Dilediðini de kýsýr kýlar. O, her þeyi bilendir, her þeye gücü yetendir.