3.51. Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyle ise O'na kulluk edin. Ýþte bu doðru yoldur.
3.52. Ýsa, onlardaki inkârcýlýðý sezince: Allah yolunda bana yardýmcý olacaklar kimlerdir? dedi. Havârîler: Biz, Allah yolunun yardýmcýlarýyýz; Allah'a inandýk, þahit ol ki bizler müslümanlarýz, cevabýný verdiler.
3.53. (Havârîler:) Rabbimiz! Ýndirdiðine inandýk ve Peygamber'e uyduk. Þimdi bizi (birliðini ve peygamberlerini tasdik eden) þahitlerden yaz, dediler.
3.54. Yahudiler) tuzak kurdular; Allah da onlarýn tuzaklarýný bozdu. Allah, tuzak kuranlarýn hayýrlýsýdýr.
3.55. Allah buyurmuþtu ki: Ey Ýsa! Seni vefat ettireceðim, seni nezdime yükselteceðim, seni inkâr edenlerden arýndýracaðým ve sana uyanlarý kýyamete kadar kâfirlerden üstün kýlacaðým. Sonra dönüþünüz bana olacak. Ýþte o zaman ayrýlýða düþtüðünüz þeyler hakkýnda aranýzda ben hükmedeceðim.
3.56. Ýnkâr edenler var ya, onlarý dünya ve ahirette þiddetli bir azaba çarptýracaðým; onlarýn hiç yardýmcýlarý da olmayacak.
3.57. Ýman edip iyi davranýþlarda bulunanlara gelince, Allah onlarýn mükâfatlarýný eksiksiz verecektir. Allah zalimleri sevmez.
3.58. (Resûlüm!) Bu söylenenleri biz sana âyetlerden ve hikmet dolu Kur'an'dan okuyoruz.
3.59. Allah nezdinde Ýsa'nýn durumu, Adem'in durumu gibidir. Allah onu topraktan yarattý. Sonra ona ”Ol!” dedi ve oluverdi.
3.60. Gerçek, Rabbinden gelendir. Öyle ise þüphecilerden olma.
3.61. Sana bu ilim geldikten sonra seninle bu konuda çekiþenlere de ki: Geliniz, sizler ve bizler de dahil olmak üzere, siz kendi çocuklarýnýzý biz de kendi çocuklarýmýzý, siz kendi kadýnlarýnýzý, biz de kendi kadýnlarýmýzý çaðýralým, sonra da dua edelim de Allah'tan yalancýlar üzerine lânet dileyelim.
3.62. Þüphesiz bu (Ýsa hakkýnda söylenenler), doðru haberlerdir. Allah'tan baþka ilâh yoktur. Muhakkak ki Allah, evet O, mutlak güç ve hikmet sahibidir.
3.63. Eðer yine yüz çevirirlerse, þüphesiz Allah, bozguncularý hakkýyla bilendir.
3.64. (Resûlüm!) de ki: Ey ehl-i kitap! Sizinle bizim aramýzda müþterek olan bir söze geliniz: Allah'tan baþkasýna tapmayalým. O'na hiçbir þeyi eþ tutmayalým ve Allah'ý býrakýp da kimimiz kimimizi ilâhlaþtýrmasýn. Eðer onlar yine yüz çevirirlerse, iþte o zaman: Þahit olun ki biz müslümanlarýz! deyiniz.
3.65. Ey ehl-i kitap! Ýbrahim hakkýnda niçin çekiþirsiniz? Halbuki Tevrat ve Ýncil, kesinlikle ondan sonra indirildi. Siz hiç düþünmez misiniz?
3.66. Ýþte siz böyle kimselersiniz! Hadi hakkýnda bilgi sahibi olduðunuz konuda tartýþtýnýz; fakat bilgi sahibi olmadýðýnýz konuda niçin tartýþýyorsunuz! Oysa ki Allah, her þeyi bilir, siz ise bilmezsiniz.
3.67. Ýbrahim, ne yahudi, ne de hýristiyan idi; fakat o, Allah'ý bir tanýyan dosdoðru bir müslüman idi; müþriklerden de deðildi.
3.68. Ýnsanlarýn Ýbrahim'e en yakýn olaný, ona uyanlar, þu Peygamber (Muhammed) ve (ona) iman edenlerdir. Allah müminlerin dostudur.
3.69. Ehl-i kitaptan bir kýsmý istediler ki, ne yapýp edip sizi saptýrabilsinler. Oysa onlar sadece kendilerini saptýrýrlar da farkýna bile varmazlar.
3.70. Ey ehl-i kitap! (Gerçeði) görüp bildiðiniz halde niçin Allah'ýn âyetlerini inkâr edersiniz?
3.71. Ey ehl-i kitap! Neden doðruyu eðriye karýþtýrýyor ve bile bile gerçeði gizliyorsunuz?
3.72. Ehl-i kitaptan bir gurup þöyle dedi: ”Müminlere indirilmiþ olana sabahleyin (görünüþte) inanýp akþamleyin inkâr edin. Belki onlar (böylece dinlerinden) dönerler.
3.73. Sizin dininize uyanlardan baþka hiçbir kimseye inanmayýn. ” (Resûlüm!) De ki: Doðru yol ancak Allah'ýn yoludur. Yine (onlar, kendi aralarýnda þöyle dediler:) ”Size verilenin benzerinin baþka herhangi bir kimseye verildiðine, yahut Rabbinizin huzurunda onlarýn size karþý deliller getireceklerine de (inanmayýn).” De ki: Lütuf ve ihsan Allah'ýn elindedir. Onu dilediðine verir. Allah'ýn rahmeti geniþtir ve O her þeyi hakkýyla bilir.
3.74. Rahmetini dilediðine ayýrýr. Allah üstün lütuf sahibidir.
3.75. Ehl-i kitaptan öylesi vardýr ki, ona yüklerle mal emanet býraksan, onu sana noksansýz iade eder. Fakat onlardan öylesi de vardýr ki, ona bir dinar emanet býraksan, tepesine dikilip durmazsan onu sana iade etmez. Bu da onlarýn, ”Ümmîlere karþý yaptýklarýmýzdan dolayý bize vebal yoktur” demelerindendir. Allah adýna bile bile yalan söylüyorlar.
4.59. Ey iman edenler! Allah'a itaat edin. Peygamber'e ve sizden olan ülülemre (idarecilere) de itaat edin. Eðer bir hususta anlaþmazlýða düþerseniz Allah'a ve ahirete gerçekten inanýyorsanýz onu Allah'a ve Resûl'e götürün (onlarýn talimatýna göre halledin); bu hem hayýrlý, hem de netice bakýmýndan daha güzeldir.