21.26. Rahmân (olan Allah, melekleri) evlât edindi, dediler. Hâþâ! O, bundan münezzehtir. Bilakis (melekler), lütuf ve ihsana mazhar olmuþ kullardýr.
21.27. O'ndan (emir almazdan) önce konuþmazlar; onlar, sadece O'nun emri ile hareket ederler.
21.28. Allah, onlarýn önlerindekini de, arkalarýndakini de (yaptýklarýný da, yapacaklarýný da) bilir. Allah rýzasýna ulaþmýþ olanlardan baþkasýna þefaat etmezler. Onlar, Allah korkusundan titrerler!
21.29. Onlardan her kim: ”Tanrý O deðil, benim!” derse, biz onu cehennemle cezalandýrýrýz. Ýþte biz, zalimlere böyle ceza veririz!
21.30. Ýnkâr edenler, göklerle yer bitiþik bir halde iken bizim, onlarý birbirinden kopardýðýmýzý ve her canlý þeyi sudan yarattýðýmýzý görüp düþünmediler mi? Yine de inanmazlar mý?
21.31. Onlarý sarsmasýn diye yeryüzünde bir takým daðlar diktik. Orada geniþ geniþ yollar açtýk; ta ki maksatlarýna ulaþsýnlar.
21.32. Biz, gökyüzünü korunmuþ bir tavan gibi yaptýk. Onlar ise, gökyüzünün âyetlerinden yüz çevirirler.
21.33. O, geceyi, gündüzü, güneþi, ayý... yaratandýr. Her biri bir yörüngede yüzmektedirler.
21.34. Biz, senden önce de hiçbir beþere ebedîlik vermedik. Þimdi sen ölürsen, sanki onlar ebedî mi kalacaklar?
21.35. Her canlý, ölümü tadar. Bir deneme olarak sizi hayýrla da, þerle de imtihan ederiz. Ve siz, ancak bize döndürüleceksiniz.
21.36. (Resûlüm!) Kâfirler seni gördükleri zaman: ”Sizin ilâhlarýnýzý diline dolayan bu mu?” diyerek seni hep alaya alýrlar. Halbuki onlar, çok esirgeyici Allah'ýn Kitabýný inkâr edenlerin ta kendileridir.
21.38. ”Eðer, diyorlar, doðru iseniz, ne zaman (gerçekleþecek) bu tehdit?”
21.39. Ýnkâr edenler, yüzlerinden ve sýrtlarýndan (saran) ateþi savamayacaklarý, kendilerine yardým dahi edilmeyeceði zamaný bir bilselerdi!
21.40. Bilâkis kendilerine o (kýyamet) öyle âni gelir ki, onlarý þaþýrtýr. Artýk, ne reddedebilirler onu, ne de kendilerine mühlet verilir.
21.41. Andolsun, senden önceki peygamberlerle de alay edildi; ama onlarý alaya alanlarý, o alay konusu ettikleri þey kuþatýverdi.
21.42. De ki: Allah'a karþý sizi gece gündüz kim koruyacak? Buna raðmen onlar Rablerini anmaktan yüz çevirirler.
21.43. Yoksa kendilerini bize karþý savunacak birtakým ilâhlarý mý var? (O ilâh dedikleri þeyler) kendilerine bile yardým edecek güçte deðildirler. Onlar bizden de alâka ve destek görmezler.
21.44. Evet, onlarý da, atalarýný da barýndýrdýk. Nihayet ömür kendilerine (hiç bitmeyecek gibi) uzun geldi. Oysa onlar, bizim gelip (kâfirlere ait) araziyi çevresinden eksilteceðimizi görmezler mi? Þu halde, üstün gelen onlar mý?
21.45. De ki: Ben, sadece, vahiy ile sizi ikaz ediyorum. Fakat, saðýr olanlar, ikaz edildikleri zaman bu çaðrýyý duymazlar.
21.46. Andolsun, onlara Rabbinin azabýndan ufak bir esinti dokunsa, hiç þüphesiz, ”Vah bize! Hakikaten biz zalim kimselermiþiz!” derler.
21.47. Biz, kýyamet günü için adalet terazileri kurarýz. Artýk kimseye, hiçbir þekilde haksýzlýk edilmez. (Yapýlan iþ,) bir hardal tanesi kadar dahi olsa, onu (adalet terazisine) getiririz. Hesap gören olarak biz (herkese) yeteriz.
21.48. Andolsun biz, Musa ve Harun'a, takvâ sahipleri için bir ýþýk, bir öðüt ve Furkan'ý verdik.
21.49. (O takvâ sahipleri ki) onlar, görmedikleri halde Rablerine candan saygý gösterirler. Yine onlar, kýyametten korkan kimselerdir.
21.50. Ýþte bu (Kur'an) da, bizim indirdiðimiz hayýrlý ve faydalý bir öðüttür. Þimdi onu inkâr mý ediyorsunuz?