Ezelden âşıkız Ulu Mevlâ’ya,
Sevmek hakkımızdır, şükür kuluz ya!
Sevilmek nâsip etsin, Ulu Mevlâ.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Kul her nefeste Allah Allah desin,
Âşık olduğunu beyân eylesin,
Her azası Allah diye inlesin,
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Emre mutî, doğru yoldan yürüsün.
Feyz-i Hak’la gönlü hikmetler dolsun.
Nasîhata kulak versin, söz tutsun.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Ben bilirim, diye uzak durmasın.
Tenezzül ederek gönüle girsin.
Tefekkürle kelâm etsin, sevilsin.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Bugün sultan seninledir, sev onu.
Her zerreden zuhûr eder bil onu.
İnsan onunla insandır, tat bunu.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Söze özen göster, sana söylenir!
Nasîhat ancak insana edilir.
İnsan-ı Kâmille Hakk’a varılır.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Din nasîhattır, sen bunu bilsene.
Sana senden yakındır tanısana.
“Ve nahnü akrabü” ye inansana.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
Kur’an-ı Kerîm rehberimiz olsun.
Hak erenleri elimizden tutsun.
Ulu Mevlâm cümlemizi korusun.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!
SABRİ sen nasîhatı kendine ver.
İnsan olan, gündüz gece Allah der.
Þirkinden kurtulur, mânâya geçer.
Güzel ahlâk açar gönül kapısın!