Pirizrenli H. Ömer Lütfi Efendi Hazretleri

     Hacı Ömer Lütfi Efendi, 13.1.1870 yılındaPrizren'de(Yugoslavya) doÄŸdu.Öz adı Ömer,soyadı ve mahlası Paçarız'dır.Dedeleri Gora'daki Rapçe köyünden gelmedir.Dedesi,Ä°mam-Hatip olarak Prizren'e indiÄŸinde Sırpça olan anadilleri Türkçe'ye dönmüştür.Babası da , 50 yıl Prizren'de imamlık görevini yürütmüştür.Yakup ve Mehmedali adında iki kardeÅŸi vardır.Babası Mustafa Efendi,oranın tanınmış din alimlerindendir.

     Ã–mer Lütfi,Ä°btidaiye ve Rüşdiye'yi bitirdikten sobra,lise olmadığından tahsiline bir müddet devam edemez.Bu sırada,babası O'nu terziliÄŸe verir.Kendisinin de dediÄŸi gibi,tam bir ay boÅŸ iÄŸne geçirir.Öyle ki,ustası O'ndan sadece dükkanı temzlemesini ve su fetirmesini ister.Bu durumu öğrenen babası,Ömer Lütfi'yi oradan alır ve 1887 yılında Ä°stanbul'da Fatih Medresesin'de bulunan aÄŸabeyi Mehmedali'nin yanına gönderir.Ä°stanbul'da çok sevdiÄŸi Harbiye Okulu'na yazılmak isterse de,Ekrem ve Hacı Rüstem Þporta adlı iki arkadaşının etkisine kapılırve Fatih Medresesi'ne kaydolur.
1892 yılında Prizren'e vaki bir dönüşünde ,şehrin tanınmış şahsiyeti Hasan Efendi ve Türk subayı İsmail Efendi ile birlikte Yakova'ya gider ve burda melamete intisab eder.İntisabından sonraİstanbul'a döner ve derslerine devam eder,yeni yeni divanlar yazar.
     1901 tarihinde aÄŸabeyi Mehmedali'ninPrizren'e dönmesiyle,Ömer Lütfi de hemÅŸehrisi Ali Tevfik ile birlikte Kahire'ye gider.Türkçe ve Farsça'dan baÅŸka Arapça'yı da çok iyi bildiÄŸinden, güçlük çekmeden El-Ezher Ãœniversitesi'ne girer,öğrenimini burada sürdrürür.Bundan sonra,O'nun ilginçyolculukları baÅŸlar.1902 yılında hacca gider.Oradan dönüşte Sudan'a uÄŸrar.8.3.1905 tarihinde,Prizren'e Hacı Ömer olarak döner.Dönüşü Ä°stanbul'a yoluyla olmuÅŸtur.Selanik'e vardığında Hafız Vehbi Troka'dan kardeÅŸi Mehmedali'nin bir yıl önce Prizren'de öldüğünü haber alır.
     
      Hacı Ömer Lütfi Efendi,siyası alanda da ününü ve ismini duyurmuÅŸtur.Hatta bu yönde,büyük bir otorite saÄŸlamıştır.SaÄŸladığı bu otoritesiyle 1911 yılında Talat PaÅŸa çaÄŸrısıyla Yemen'de beliren Arap Ayaklanması'nı bastırıp,isyankarları Türk Devletine baÄŸlamakla görevlendirilir.Bu iÅŸi baÅŸardıktan sonra,tekrar Sudan'a gider.Oradan Girit'e geçer ve Prizren'e döner.Osmanlı Ä°mparatorluÄŸu'nun yıklıması ile kurulan Yugoslavya'da büyük bir siyasi adam olan Hacı Ömer koymuÅŸ ve tam anlamıyla melamete yönelmiÅŸtir.AÅŸağıdaki-divandan son-mısrai bu sebeple yazdığı kuvvetle muhtemeldir.

                    Karışma Lütfi kesretle
                    Þeref bul ehl-i vahdetle
                    Yakın ehli,muhabbetle
                    Olurlar vakıf-ı mana"
     
     Prizren'de Melami Þeyhi olur.ÞeyhliÄŸi esnasında devlet tarafından verilen her türlü yardımı reddeder ve gece-gündüz ,hvanıyla sanli onların mürÅŸidleri deÄŸilmiÅŸ gibi baÅŸbaÅŸa verip melamet zevkini sürdürür.Bu aÅŸk ve zevkini ,hayatının sonuna dek devam ettirir. 25.10.1928 tarihinde doÄŸduÄŸu yer olan Prizren'de Hakk'ın rahmet deryasına göçer.Terzi Mahalle Mezarlığı'nda gömülüyken,oranın hastahane yapılması sebebiyle,kemikleri baÅŸka bir mezarlığa nakledilir.
     Hacı Ömer Lütfi Efendi,Türk edebiyatında geniÅŸ yer saÄŸlayıp mührünü vuran bir ÅŸahsiyat olmasa da 19 ve 20. yüzyılları birbirine baÄŸlayan körüde yaÅŸadığından bütün eserleriyleyeter derecede tanınmıştır.Estetik tarih ve politik anlayışı iÅŸleyiÅŸi,eserlerinde kuvvetlidir.Anlam nitelikleri,dil telleri,versifikasyonu bakımından kendisinden önce geçen Yugoslavya'daki ÅŸairler içinde Türk edebiyatına yeni çaÄŸdaÅŸ elemanlarını taşımıştır.Fakat ne yazık ki,kendisinden sonra çeÅŸitli sebeplerle az yetiÅŸen öğrencileri,üstadlarının getirdiklerini sürdürememiÅŸlerdir.Eserlerinde,kardeÅŸliÄŸi ve halka eÄŸilmeyi cesaretle savunur.Þiir verimliliÄŸiyleorada yetiÅŸen Türkelerin içinde birinci sırayı alır.Çok sayıdakı eserleri -el yazması hatta kendi el- yazısı eserleri arÅŸiv ve ÅŸahsi kütüphanelerde bulumaktadır.Fakat bunlar,bugüne kadar biraraya getirilememiÅŸtir.