|
 |
7.2. (Bu), kendisiyle insanlarý uyarman, inananlara öðüt vermen için sana indirilen bir kitaptýr. Artýk bu hususta kalbinde bir þüphe olmasýn. 7.3. Rabbinizden size indirilene (Kur'an'a) uyun. O'nu býrakýp da baþka dostlarýn peþlerinden gitmeyin. Ne kadar da az öðüt alýyorsunuz! 7.4. Nice memleketler var ki biz onlarý helâk ettik. Azabýmýz onlara geceleyin yahut gündüz istirahat ederlerken geldi. 7.5. Azabýmýz onlara geldiðinde çaðýrýþlarý, ”Biz gerçekten zalim kiþilermiþiz” demelerinden baþka bir þey olmadý. 7.6. Elbette kendilerine peygamber gönderilen kimseleri de, gönderilen peygamberleri de mutlaka sorguya çekeceðiz! 7.7. Ve onlara (olup bitenleri) tam bir bilgi ile mutlaka anlatacaðýz. Biz, onlardan uzak deðiliz. 7.8. O gün tartý haktýr. Kimin (sevap) tartýlarý aðýr gelirse, iþte onlar kurtuluþa erenlerdir. 7.9. Kimin de tartýlarý hafif gelirse, iþte onlar, âyetlerimize karþý haksýzlýk ettiklerinden dolayý kendilerini ziyana sokanlardýr. 7.10. Doðrusu biz sizi yeryüzüne yerleþtirdik ve orada size geçim vasýtalarý verdik. Ne kadar da az þükrediyorsunuz! 7.11. Andolsun sizi yarattýk, sonra size þekil verdik, sonra da meleklere, Âdem'e secde edin! diye emrettik. Ýblis'in dýþýndakiler secde ettiler. O secde edenlerden olmadý. 7.12. Allah buyurdu: Ben sana emretmiþken seni secde etmekten alýkoyan nedir? (Ýblis): Ben ondan daha üstünüm. Çünkü beni ateþten yarattýn, onu çamurdan yarattýn, dedi. 7.13. Allah: Öyle ise, ”Ýn oradan!” Orada büyüklük taslamak senin haddin deðildir. Çýk! çünkü sen aþaðýlýklardansýn! buyurdu. 7.14. Ýblis: Bana, (insanlarýn) tekrar dirilecekleri güne kadar mühlet ver, dedi. 7.15. Allah: Haydi, sen mühlet verilenlerdensin, buyurdu. 7.16. Ýblis dedi ki: Öyle ise beni azdýrmana karþýlýk, and içerim ki, ben de onlarý saptýrmak için senin doðru yolunun üstüne oturacaðým. 7.17. ”Sonra elbette onlara önlerinden, arkalarýndan, saðlarýndan, sollarýndan sokulacaðým ve sen, onlarýn çoklarýný þükredenlerden bulmayacaksýn!” dedi. 7.18. Allah buyurdu: Haydi, yerilmiþ ve kovulmuþ olarak oradan çýk! Andolsun ki, onlardan kim sana uyarsa, sizin hepinizi cehenneme dolduracaðým! 7.19. (Allah buyurdu ki) : Ey Adem! Sen ve eþin cennette yerleþip dilediðiniz yerden yeyin. Ancak þu aðaca yaklaþmayýn! Sonra zalimlerden olursunuz. 7.20. Derken þeytan, birbirine kapalý ayýp yerlerini kendilerine göstermek için onlara vesvese verdi ve: Rabbiniz size bu aðacý sýrf melek olursunuz veya ebedî kalanlardan olursunuz diye yasakladý, dedi. 7.21. Ve onlara: Ben gerçekten size öðüt verenlerdenim, diye yemin etti. 7.22. Böylece onlarý hile ile aldattý. Aðacýn meyvesini tattýklarýnda ayýp yerleri kendilerine göründü. Ve cennet yapraklarýndan üzerlerini örtmeye baþladýlar. Rableri onlara: Ben size o aðacý yasaklamadým mý ve þeytan size apaçýk bir düþmandýr, demedim mi? diye nidâ etti. 7.23. (Adem ile eþi) dediler ki: Ey Rabbimiz! Biz kendimize zulmettik. Eðer bizi baðýþlamaz ve bize acýmazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz. 7.24. Allah: Birbirinize düþman olarak inin! Sizin için yeryüzünde bir süreye kadar yerleþme ve faydalanma vardýr, buyurdu. 7.25. ”Orada yaþayacaksýnýz, orada öleceksiniz ve orada (diriltilip) çýkarýlacaksýnýz” dedi. |
|
|
Anasayfa | Kur'an-ı Kerim | Videolar | İlahiler (mp3) | İlahiler | Hatıralar | Mektuplar | Sohbetler | Öz Geçmişler | Kullanım şartları
©2002 Tasavvuf Derneği Tüm hakları saklıdır.
