53.2. Arkadaþýnýz (Muhammed) sapmadý ve bâtýla inanmadý.
53.3. O,arzusuna göre de konuþmaz.
53.4. O (bildirdikleri) vahyedilenden baþkasý deðildir.
53.5. Çünkü onu güçlü kuvvetli biri (Cebrail) öðretti.
53.6. Ve üstün yaratýlýþlý(melek), doðruldu:
53.7. Kendisi en yüksek ufukta iken.
53.8. Sonra (Muhammed'e) yaklaþtý,(yere doðru)sarktý.
53.9. O kadar ki (birleþtirilmiþ) iki yay arasý kadar, hatta daha da yakýn oldu.
53.10. Bunun üzerine Allah, kuluna vahyini bildirdi.
53.11. (Gözleriyle) gördüðünü kalbi yalanlamadý.
53.12. Onun gördükleri hakkýnda þimdi kendisi ile tartýþacak mýsýnýz?
53.13. Andolsun onu, önceden bir defa daha görmüþtü,
53.14. Sidretü'l-Müntehâ'nýn yanýnda .
53.15. Cennetü'l-Me'vâ da onun yanýndadýr.
53.16. Sidre'yi kaplayan kaplamýþtý.
53.17. Gözü kaymadý ve sýnýrý aþmadý.
53.18. Andolsun o, Rabbinin en büyük âyetlerinden bir kýsmýný gördü.
53.19. Gördünüz mü o Lât ve Uzzâ'yý?
53.20. Ve üçüncüleri olan ötekini, Menât'ý.
53.21. Demek erkek size, diþi O'na öyle mi?
53.22. O zaman bu, insafsýzca bir taksim!
53.23. Bunlar (putlar), sizin ve atalarýnýzýn taktýðý isimlerden baþka bir þey deðildir. Allah onlar hakkýnda hiçbir delil indirmemiþtir. Onlar ancak zanna ve nefislerinin arzusuna uyuyorlar. Halbuki kendilerine Rableri tarafýndan yol gösterici gelmiþtir.
53.24. Yoksa insan, her arzu ettiði þeye sahip mi olacaktýr?
27.16. Süleyman Davud'a vâris oldu ve dedi ki: Ey insanlar! Bize kuþ dili öðretildi ve bize her þeyden (nasip) verildi. Doðrusu bu apaçýk bir lütuftur.
