|
 |
39.2. (Resûlüm!) Þüphesiz ki Kitab'ý sana hak olarak indirdik. O halde sen de dini Allah'a has kýlarak (ihlâs ile) kulluk et. 39.3. Dikkat et, hâlis din yalnýz Allah'ýndýr. O'nu býrakýp kendilerine bir takým dostlar edinenler: Onlara, bizi sadece Allah'a yaklaþtýrsýnlar diye kulluk ediyoruz, derler. Doðrusu Allah, ayrýlýða düþtükleri þeylerde aralarýnda hüküm verecektir. Þüphesiz Allah, yalancý ve inkârcý kimseyi doðru yola iletmez. 39.4. Eðer Allah bir evlât edinmek isteseydi, elbette yarattýklarýndan dilediðini seçerdi. O yücedir. O, tek ve kahhâr olan Allah'týr. 39.5. Allah, gökleri ve yeri hak ile yarattý. Geceyi gündüzün üzerine örtüyor, gündüzü de gecenin üzerine sarýyor. Güneþi ve ayý emri altýna almýþtýr. Her biri belli bir süreye kadar akýp gider. Dikkat et! O, azîzdir, ve çok baðýþlayandýr. 39.6. Allah sizi bir tek nefisten (Âdem'den) yarattý, sonra ondan da eþini yarattý. Sizin için hayvanlardan sekiz eþ meydana getirdi. Sizi de annelerinizin karýnlarýnda üç katlý karanlýk içinde çeþitli safhalardan geçirerek yaratýyor. Ýþte bu yaratýcý, Rabbiniz Allah'týr. Mülk O'nundur. O'ndan baþka tanrý yoktur. Öyleyken nasýl oluyor da (O'na kulluktan) çevriliyorsunuz? 39.7. Eðer inkâr ederseniz, þüphesiz Allah, size muhtaç deðildir. Bununla beraber O, kullarýnýn küfrüne razý olmaz. Eðer þükrederseniz sizden bunu kabul eder. Hiçbir günahkâr diðerinin günahýný çekmez. Nihayet hepinizin dönüp gidiþi, Rabbinizedir. Yaptýklarýnýzý O size haber verir. Çünkü O, kalplerde olan herþeyi hakkýyla bilendir. 39.8. Ýnsanýn baþýna bir sýkýntý gelince, Rabbine yönelerek O'na yalvarýr. Sonra Allah kendisinden ona bir nimet verince, önceden yalvarmýþ olduðunu unutur. Allah'ýn yolundan saptýrmak için O'na eþler koþar. (Ey Muhammed!) De ki: Küfrünle biraz eðlenedur; çünkü sen, muhakkak cehennem ehlindensin! 39.9. Yoksa geceleyin secde ederek ve kýyamda durarak ibadet eden, ahiretten çekinen ve Rabbinin rahmetini dileyen kimse (o inkarcý gibi) midir? (Resûlüm!) De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doðrusu ancak akýl sahipleri bunlarý hakkýyla düþünür. 39.10. (Resûlüm!) Söyle: Ey inanan kullarým! Rabbinize karþý gelmekten sakýnýn. Bu dünyada iyilik yapanlara iyilik vardýr. Allah'ýn (yarattýðý) yeryüzü geniþtir. Yalnýz sabredenlere, mükâfatlarý hesapsýz ödenecektir. 39.11. De ki: Bana, dini Allah'a hâlis kýlarak O'na kulluk etmem emrolundu. 39.12. Bana müslümanlarýn ilki olmam emrolundu. 39.13. De ki: Rabbime karþý gelirsem, doðrusu büyük günün azabýndan korkarým. 39.14. De ki: Ben dinimde ihlâs ile ancak Allah'a ibadet ederim. 39.15. (Ey Allah'a eþ koþanlar!): Siz de O'ndan baþka dilediðinize tapýn! De ki: Gerçekten hüsrana uðrayanlar, kýyamet günü hem kendilerini, hem de ailelerini ziyana sokanlardýr. Bilesiniz ki, bu apaçýk hüsrandýr. 39.16. Onlarýn üstlerinde ateþten tabakalar, altlarýnda da (öyle) tabakalar var. Ýþte Allah kullarýný bununla korkutuyor. Ey kullarým! Yalnýzca benden korkun. 39.17. Tâðut'a kulluk etmekten kaçýnýp, Allah'a yönelenlere müjde vardýr. Kullarýmý müjdele: 39.18. O kullarýmý ki, onlar sözü dinlerler,sonra da en güzeline uyarlar. Ýþte onlar, Allah'ýn doðru yola ilettiði kimselerdir. Gerçek akýl sahipleri de onlardýr. 39.19. (Resûlüm!) Hakkýnda azap hükmü gerçekleþmiþ kimseyi ve ateþte olaný sen mi kurtaracaksýn! 39.20. Fakat Rablerinden sakýnanlara, üstüste yapýlmýþ, altlarýndan ýrmaklar akan köþkler vardýr. Bu, Allah'ýn verdiði sözdür. Allah, verdiði sözden caymaz. 39.21. Görmedin mi? Allah gökten bir su indirdi, onu yerdeki kaynaklara yerleþtirdi, sonra onunla türlü türlü renklerde ekinler yetiþtiriyor. Sonra onlar kurur da sapsarý olduklarýný görürsün. Sonra da onu kuru bir kýrýntý yapar. Þüphesiz bunlarda akýl sahipleri için bir öðüt vardýr. 39.22. Allah kimin gönlünü Ýslâm'a açmýþsa o, Rabbinden bir nûr üzerinde deðil midir? Allah'ý anmak hususunda kalpleri katýlaþmýþ olanlara yazýklar olsun! Ýþte bunlar apaçýk bir sapýklýk içindedirler. 39.23. Allah sözün en güzelini, birbiriyle uyumlu ve býkýlmadan tekrar tekrar okunan bir kitap olarak indirdi. Rablerinden korkanlarýn, bu Kitab'ýn etkisinden tüyleri ürperir, derken hem bedenleri ve hem de gönülleri Allah'ýn zikrine ýsýnýp yumuþar. Ýþte bu Kitap, Allah'ýn, dilediðini kendisiyle doðru yola ilettiði hidayet rehberidir. Allah kimi de saptýrýrsa artýk ona yol gösteren olmaz. 39.24. Kýyamet gününde yüzünü azabýn þiddetinden korumaya çalýþan kimse (kendini ondan emin kýlan gibi) midir? Zalimlere ”Kazandýðýnýzý tadýn!” denilir. 39.25. Onlardan öncekiler (peygamberleri) yalanladýlar da farkýna varmadýklarý bir yerden onlara azap çattý. |
|
|
Anasayfa | Kur'an-ı Kerim | Videolar | İlahiler (mp3) | İlahiler | Hatıralar | Mektuplar | Sohbetler | Öz Geçmişler | Kullanım şartları
©2002 Tasavvuf Derneği Tüm hakları saklıdır.
