37.5. O, hem göklerin, yerin ve ikisi arasýndakilerin Rabbi, hem de doðularýn Rabbidir.
37.6. Biz yakýn göðü, bir süsle, yýldýzlarla süsledik.
37.7. Ve (gökyüzünü) itaat dýþýna çýkan her þeytandan koruduk.
37.8. Onlar, artýk mele-i a'lâ'ya (yüce topluluða) kulak veremezler. Her taraftan taþlanýrlar.
37.9. Kovulup atýlýrlar. Ve onlar için sürekli bir azap vardýr.
37.10. Ancak (meleklerin konuþmalarýndan) bir söz kapan olursa, onu da delip geçen bir parlak ýþýk takip eder.
37.11. Þimdi sor onlara! Yaratma bakýmýndan onlar mý daha zor, yoksa bizim yarattýðýmýz (insanlar) mý? Þüphesiz biz kendilerini yapýþkan bir çamurdan yarattýk.
37.12. Hayýr, sen þaþýyorsun. Halbuki onlar alay ediyorlar.
37.13. Kendilerine öðüt verildiði vakit öðüt almazlar.
37.14. Bir mucize görseler alay ederler.
37.15. Bu ancak açýk bir büyüdür, derler.
37.16. ”Gerçekten biz öldüðümüz, toprak ve kemik olduðumuz zaman mý, diriltileceðiz?”
37.17. ”Ýlk atalarýmýzda mý (diriltilecek)?”
37.18. De ki: Evet, hem de hor ve hakir olarak (diriltileceksiniz).
37.19. O (diriltme) korkunç. bir sesten ibaret olacak, o anda hemen onlarýn gözleri açýlýp etrafa bakacaklar.
37.20. (Durumu gören kâfirler:) Eyvah bize! Bu ceza günüdür, derler.
37.21. Ýþte bu; yalanlamýþ olduðunuz hüküm günüdür.