12.31. Kadýn, onlarýn dedikodusunu duyunca, onlara dâvetçi gönderdi; onlar için dayanacak yastýklar hazýrladý. Herbirine bir býçak verdi. (Kadýnlar meyveleri soyarken Yusufa): ”Çýk karþýlarýna!” dedi. Kadýnlar onu görünce, onun büyüklüðünü anladýlar. (Þaþkýnlýklarýndan) ellerini kestiler ve dediler ki: Hâþâ Rabbimiz! Bu bir beþer deðil... Bu ancak üstün bir melektir!
33.5. Onlarý (evlât edindiklerinizi) babalarýna nisbet ederek çaðýrýn. Allah yanýnda en doðrusu budur. Eðer babalarýnýn kim olduðunu bilmiyorsanýz, bu takdirde onlarý din kardeþleriniz ve görüp gözettiðiniz kimseler olarak kabul edin. Yanýlarak yaptýklarýnýzda size vebal yok; fakat kalplerinizin bile bile yöneldiðinde günah vardýr. Allah baðýþlayandýr, esirgeyendir.