25.18. Onlar: Seni tenzih ederiz. Seni býrakýp da baþka dostlar edinmek bize yaraþmaz; fakat sen onlara ve atalarýna o kadar bol nimet verdin ki, sonunda (seni) anmayý unuttular ve helâki hak eden bir kavim oldular, derler.
11.93. Ey kavmim! Elinizden geleni yapýn! Ben de yapacaðým! Kendisini rezil edecek azabýn geleceði þahsýn ve yalancýnýn kim olduðunu yakýnda öðreneceksiniz! Bekleyin! Ben de sizinle beraber beklemekteyim.”