2.127. Bir zamanlar Ýbrahim, Ýsmail ile beraber Beytullah'ýn temellerini yükseltiyor (þöyle diyorlardý:) Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; þüphesiz sen iþitensin, bilensin.
6.51. Rablerinin huzurunda toplanacaklarýndan korkanlarý onunla (Kur'an ile) uyar. Onlar için Rablerinden baþka ne bir dost, ne de bir aracý vardýr; belki sakýnýrlar.