20.121. Nihayet ondan yediler. Bunun üzerine kendilerine ayýp yerleri göründü. Üstlerini cennet yapraðý ile örtmeye çalýþtýlar. (Bu suretle) Âdem Rabbine âsi olup yolunu þaþýrdý.
18.82. ”Duvara gelince, þehirde iki yetim çocuðun idi; altýnda da onlara ait bir hazine vardý; babalarý ise iyi bir kimse idi. Rabbin istedi ki, o iki çocuk güçlü çaðlarýna eriþsinler ve Rabbinden bir rahmet olarak hazinelerini çýkarsýnlar. Ben bunu da kendiliðimden yapmadým. Ýþte, hakkýnda sabredemediðin þeylerin iç yüzü budur.”