9.126. Onlar, her yýl bir veya iki kez (çeþitli belâlarla) imtihan edildiklerýni görmüyorlar mý? Sonra da ne tevbe ediyorlar ne de ibret alýyorlar.
9.127. Bir sûre indirildiði zaman, (göz kýrpýp alay ederek) birbirlerine bakar (ve): (Çevreden) sizi birisi görüyor mu? diye sorarlar, sonra da (sývýþýp) giderler. Anlamayan bir kavim olduklarý için Allah onlarýn kalplerini (imandan) çevirmiþtir.
9.128. Andolsun size kendinizden öyle bir Peygamber gelmiþtir ki, sizin sýkýntýya uðramanýz ona çok aðýr gelir. O, size çok düþkün, müminlere karþý çok þefkatlidir, merhametlidir.
9.129. (Ey Muhammed!) Yüz çevirirlerse de ki: Allah bana yeter. O'ndan baþka ilâh yoktur. Ben sadece O'na güvenip dayanýrým. O yüce Arþ'ýn sahibidir.
10.41. (Resûlüm! ) onlar seni yalanlarlarsa de ki: Benim iþim bana, sizin iþiniz de size aittir. Siz benim yaptýðýmdan uzaksýnýz, ben de sizin yaptýðýnýzdan uzaðým.