7.26. Ey Adem oðullarý! Size ayýp yerlerinizi örtecek giysi, süslenecek elbise yarattýk. Takvâ elbisesi... Ýþte o daha hayýrlýdýr. Bunlar Allah'ýn âyetlerindendir. Belki düþünüp öðüt alýrlar (diye onlarý indirdi).
7.27. Ey Âdem oðullarý! Þeytan, ana-babanýzý, ayýp yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak cennetten çýkardýðý gibi sizi de aldatmasýn. Çünkü o ve yandaþlarý, sizin onlarý göremeyeceðiniz yerden sizi görürler. Þüphesiz biz þeytanlarý, inanmayanlarýn dostlarý kýldýk.
7.28. Onlar bir kötülük yaptýklarý zaman: ”Babalarýmýzý bu yolda bulduk. Allah da bize bunu emretti” derler. De ki: Allah kötülüðü emretmez. Allah'a karþý bilmediðiniz þeyleri mi söylüyorsunuz?
7.29. De ki: Rabbim adaleti emretti. Her secde ettiðinizde yüzlerinizi O'na çevirin ve dini yalnýz Allah'a has kýlarak O'na yalvarýn. Ýlkin sizi yarattýðý gibi (yine O'na) döneceksiniz.
7.30. O, bir gurubu doðru yola iletti, bir guruba da sapýklýk müstehak oldu. Çünkü onlar Allah'ý býrakýp þeytanlarý kendilerine dost edindiler. Böyle iken kendilerinin doðru yolda olduklarýný sanýyorlar.
7.31. Ey Adem oðullarý! Her secde ediþinizde güzel elbiselerinizi giyin; yeyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.
7.32. De ki: Allah'ýn kullarý için yarattýðý süsü ve temiz rýzýklarý kim haram kýldý? De ki: Onlar, dünya hayatýnda, özellikle kýyamet gününde müminlerindir. Ýþte bilen bir topluluk için âyetleri böyle açýklýyoruz.
7.33. De ki: Rabbim ancak açýk ve gizli kötülükleri, günahý ve haksýz yere sýnýrý aþmayý, hakkýnda hiçbir delil indirmediði bir þeyi, Allah'a ortak koþmanýzý ve Allah hakkýnda bilmediðiniz þeyleri söylemenizi haram kýlmýþtýr.
7.34. Her ümmetin bir eceli vardýr. Ecelleri gelince ne bir an geri kalýrlar ne de bir an ileri gidebilirler.
7.35. Ey Adem oðullarý! Size kendi içinizden âyetlerimi anlatacak peygamberler gelir de kim (onlara karþý gelmekten) sakýnýr ve kendini ýslah ederse, onlara korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir.
7.36. Ayetlerimizi yalanlayanlar ve büyüklenip onlardan yüz çevirenler var ya, iþte onlar ateþ ehlidir. Onlar orada ebedî kalacaklardýr.
7.37. Allah'a iftira eden ya da O'nun âyetlerini yalanlayandan daha zalim kimdir! Onlarýn kitaptaki nasipleri kendilerine eriþecektir. Sonunda elçilerimiz (melekler) gelip canlarýný alýrken ”Allah'ý býrakýp da tapmakta olduðunuz tanrýlar nerede?” derler. (Onlar da) ”Bizden sývýþýp gittiler” derler. Ve kâfir olduklarýna dair kendi aleyhlerine þahitlik ederler.
7.38. Allah buyuracak ki: ”Sizden önce geçmiþ cin ve insan topluluklarý arasýnda siz de ateþe girin!” Her ümmet girdikçe yoldaþlarýna lânet edecekler. Hepsi birbiri ardýndan orada (cehennemde) toplanýnca, sonrakiler öncekiler için, ”Ey Rabbimiz! Bizi iþte bunlar saptýrdýlar! Onun için onlara ateþten bir kat daha fazla azap ver!” diyecekler. Allah da: Zaten herkes için bir kat daha fazla azap vardýr, fakat siz bilmezsiniz, diyecektir.
7.39. Öncekiler de sonrakilere derler ki: Sizin bize bir üstünlüðünüz yok. O halde siz de yaptýklarýnýza karþýlýk azabý tadýn!
7.40. Bizim âyetlerimizi yalanlayýp da onlara karþý kibirlenmek isteyenler var ya, iþte onlara gök kapýlarý açýlmayacak ve onlar, deve iðne deliðine girinceye kadar cennete giremiyeceklerdir! Suçlularý iþte böyle cezalandýrýrýz!
7.41. Onlar için cehennem ateþinden döþekler, üstlerine de örtüler vardýr. Ýþte zalimleri böyle cezalandýrýrýz!
7.42. Ýnanýp da iyi iþler yapanlara gelince -ki hiç kimseye gücünün üstünde bir vazife yüklemeyiz- iþte onlar, cennet ehlidir. Orada onlar ebedî kalacaklar.
7.43. (Cennette) onlarýn altlarýndan ýrmaklar akarken, kalplerinde kinden ne varsa hepsini çýkarýp atarýz. Ve onlar derler ki: ”Hidayetiyle bizi (bu nimete) kavuþturan Allah'a hamdolsun! Allah bizi doðru yola iletmeseydi kendiliðimizden doðru yolu bulacak deðildik. Hakikaten Rabbimizin elçileri gerçeði getirmiþler.” Onlara: Ýþte size cennet; yapmýþ olduðunuz iyi amellere karþýlýk ona vâris kýlýndýnýz diye seslenilir.
7.44. Cennet ehli cehennem ehline: Biz Rabbimizin bize vadettiðini gerçek bulduk, siz de Rabbinizin size vadettiðini gerçek buldunuz mu? diye seslenir. ”Evet!” derler. Ve aralarýndan bir çaðrýcý, Allah'ýn lâneti zalimlerin üzerine olsun! diye baðýrýr.
7.45. Onlar, Allah yolundan alýkoyan ve onu eðip bükmek isteyen zalimlerdir. Onlar ahireti de inkâr edenlerdir.
7.46. Ýki taraf (cennetlikler ve cehennemlikler) arasýnda bir perde ve A'râf üzerinde de herkesi simalarýndan tanýyan adamlar vardýr ki, bunlar henüz cennete giremedikleri halde (girmeyi) umarak cennet ehline: ”Selâm size!” diye seslenirler.
7.47. Gözleri cehennem ehli tarafýna döndürülünce de: Ey Rabbimiz! Bizi zalimler topluluðu ile beraber bulundurma! derler.
7.48. (Yine) A'râf ehli simalarýndan tanýdýklarý birtakým adamlara seslenerek derler ki: ”Ne çokluðunuz ne de taslamakta olduðunuz büyüklük size hiçbir yarar saðlamadý.
7.49. Allah'ýn, kendilerini hiçbir rahmete erdirmeyeceðine dair yemin ettiðiniz kimseler bunlar mý?” (ve cennet ehline dönerek): ”Girin cennete; artýk size korku yoktur ve siz üzülecek de deðilsiniz” (derler).
7.50. Cehennem ehli, cennet ehline: Suyunuzdan veya Allah'ýn size verdiði rýzýktan biraz da bize verin! diye seslenirler. Onlar da: Allah bunlarý kâfirlere haram kýlmýþtýr, derler.
3.183. ”Doðrusu Allah bize, (gökten inen) ateþin yiyeceði (yakýp kor edeceði) bir kurban getirmedikçe hiçbir peygambere inanmamamýzý emretti” diyenlere þöyle de: Size, benden önce mucizelerle, (özellikle) dediðiniz (mucize) ile nice peygamberler geldi. Eðer doðru insanlar iseniz, ya onlarý niçin öldürdünüz?