6.76. Gecenin karanlýðý onu kaplayýnca bir yýldýz gördü, Rabbim budur, dedi. Yýldýz batýnca, batanlarý sevmem, dedi.
6.77. Ay'ý doðarken görünce, Rabbim budur, dedi. O da batýnca, Rabbim bana doðru yolu göstermezse elbette yoldan sapan topluluklardan olurum, dedi.
6.78. Güneþi doðarken görünce de, Rabbim budur, zira bu daha büyük, dedi. O da batýnca, dedi ki: Ey kavmim! Ben sizin (Allah'a) ortak koþtuðunuz þeylerden uzaðým.
6.79. Ben hanîf olarak, yüzümü gökleri ve yeri yoktan yaratan Allah'a çevirdim ve ben müþriklerden deðilim.
6.80. Kavmi onunla tartýþmaya giriþti. Onlara dedi ki: Beni doðru yola iletmiþken, Allah hakkýnda benimle tartýþýyor musunuz? Ben sizin O'na ortak koþtuðunuz þeylerden korkmam. Ancak, Rabbim'in bir þey dilemesi hariç. Rabbimin ilmi herþeyi kuþatmýþtýr. Hâla ibret almýyor musunuz?
6.81. Siz, Allah'ýn size haklarýnda hiçbir hüküm indirmediði þeyleri O'na ortak koþmaktan korkmazken, ben sizin ortak koþtuðunuz þeylerden nasýl korkarým! Þimdi biliyorsanýz (söyleyin), iki guruptan hangisi güvende olmaya daha lâyýktýr?”
6.82. Ýnanýp da imanlarýna herhangi bir haksýzlýk bulaþtýrmayanlar var ya, iþte güven onlarýndýr ve onlar doðru yolu bulanlardýr.
6.83. Ýþte bu, kavmine karþý Ýbrahim'e verdiðimiz delillerimizdir. Biz dilediðimiz kimselerin derecelerini yükseltiriz. Þüphesiz ki senin Rabbin hikmet sahibidir, hakkýyle bilendir.
6.84. Biz O'na Ýshak ve (Ýshak'ýn oðlu) Yakub'u da armaðan ettik; hepsini de doðru yola ilettik. Daha önce de Nuh'u ve O'nun soyundan Davud'u, Süleyman'ý, Eyyub'u, Yusuf'u, Musa'yý ve Harun'u doðru yola iletmiþtik; Biz iyi davrananlarý iþte böyle mükâfatlandýrýrýz.
6.85. Zekeriyya, Yahya, Ýsa ve Ýlyas'ý da (doðru yola iletmiþtik). Hepsi de iyilerden idi.
6.86. Ýsmail, Elyesa', Yunus ve Lût'u da (hidayete erdirdik). Hepsini âlemlere üstün kýldýk.
6.87. Onlarýn babalarýndan, çocuklarýndan ve kardeþlerinden bazýlarýna da (üstün meziyetler verdik). Onlarý seçkin kýldýk ve doðru yola ilettik.
6.88. Ýþte bu, Allah'ýn hidayetidir, kullarýndan dilediðini ona iletir. Eðer onlar da Allah'a ortak koþsalardý yapmakta olduklarý amelleri elbette boþa giderdi.
6.89. Ýþte onlar, kendilerine kitap, hikmet ve peygamberlik verdiðimiz kimselerdir. Eðer onlar (kâfirler) bunlarý inkâr ederse þüphesiz yerlerine bunlarý inkâr etmeyecek bir toplum getiririz.
6.90. Ýþte o peygamberler Allah'ýn hidayet ettiði kimselerdir. Sen de onlarýn yoluna uy. De ki: Ben buna (peygamberlik görevime) karþýlýk sizden bir ücret istemiyorum. Bu (Kur'an) âlemler için ancak bir öðüttür.
6.91. (Yahudiler) Allah'ý gereði gibi tanýmadýlar. Çünkü ”Allah hiçbir beþere bir þey indirmedi” dediler. De ki: Öyle ise Musa'nýn insanlara bir nûr ve hidayet olarak getirdiði Kitab'ý kim indirdi? Siz onu kâðýtlara yazýp (istediðinizi) açýklýyor, çoðunu da gizliyorsunuz. Sizin de atalarýnýzýn da bilemediði þeyler (Kur'an'da) size öðretilmiþtir. (Resûlüm) sen ”Allah” de, sonra onlan býrak, daldýklarý bataklýkta oynayadursunlar!
6.92. Bu (Kur'an), Ümmü'l-kurâ (Mekke) ve çevresindekileri uyarman için sana indirdiðimiz ve kendinden öncekileri doðrulayýcý mübarek bir kitaptýr. Âhirete inananlar buna da inanýrlar ve onlar namazlarýný hakkýyla kýlmaya devam ederler.
6.93. Allah'a karþý yalan uydurandan yahut kendisine hiçbir þey vahyedilmemiþken ”Bana da vahyolundu” diyenden ve ”Ben de Allah'ýn indirdiði âyetlerin benzerini indireceðim” diyenden daha zalim kim vardýr! O zalimler, ölümün (boðucu) dalgalarý içinde, melekler de pençelerini uzatmýþ, onlara: ”Haydi canlarýnýzý kurtarýn! Allah'a karþý gerçek olmayaný söylemenizden ve O'nun âyetlerine karþý kibirlilik taslamýþ olmanýzdan ötürü, bugün alçaklýk azabý ile cezalandýrýlacaksýnýz!” derken onlarýn halini bir görsen!
6.94. Andolsun ki, sizi ilk defa yarattýðýmýz gibi teker teker bize geleceksiniz ve (dünyada) size verdiðimiz þeyleri arkanýzda býrakacaksýnýz. Yaratýlýþýnýzda ortaklarýmýz sandýðýnýz þefaatçýlarýnýzý da yanýnýzda göremeyeceðiz. Andolsun, aranýz açýlmýþ ve (tanrý) sandýðýnýz þeyler sizden kaybolup gitmiþtir.
6.95. Þüphesiz Allah, tohumu ve çekirdeði çatlatandýr, ölüden diriyi çýkaran, diriden de ölüyü çýkarandýr. Ýþte Allah budur. O halde (haktan) nasýl dönersiniz!
6.96. O, sabahý aydýnlatandýr. O, geceyi dinlenme zamaný, güneþ ve ayý (vakitlerin tayini için) birer hesap ölçüsü kýlmýþtýr. Ýþte bu, azîz olan (ve her þeyi) pek iyi bilen Allah'ýn takdiridir.
6.97. O, kara ve denizin karanlýklarýnda kendileri ile yol bulasýnýz diye sizin için yýldýzlarý yaratandýr. Gerçekten biz, bilen bir toplum için âyetleri geniþ geniþ açýkladýk.
6.98. O, sizi bir tek nefisten (Âdem'den) yaratandýr. (Sizin için) bir kalma yeri, bir de emanet olarak konulacaðýnýz yer vardýr. Anlayan bir toplum için âyetleri ayrýntýlý bir þekilde açýkladýk.
6.99. O, gökten su indirendir. Ýþte biz her çeþit bitkiyi onunla bitirdik. O bitkiden de kendisinde üstüste binmiþ taneler bitireceðimiz bir yeþillik; hurmanýn tomurcuðundan sarkan salkýmlar; üzüm baðlarý; bir kýsmý birbirine benzeyen, bir kýsmý da benzemeyen zeytin ve nar bahçeleri meydana getirdik. Meyve verirken ve olgunlaþtýðý zaman her birinin meyvesine bakýn! Kuþkusuz bütün bunlarda inanan bir toplum için ibretler vardýr.
6.100. Cinleri Allah'a ortak koþtular. Oysa ki onlarý da Allah yaratmýþtý. Bilgisizce O'na oðullar ve kýzlar yakýþtýrdýlar. Hâþâ! O, onlarýn ileri sürdüðü vasýflardan uzak ve yücedir.
4.65. Hayýr, Rabbine andolsun ki aralarýnda çýkan anlaþmazlýk hususunda seni hakem kýlýp sonra da verdiðin hükümden içlerinde hiçbir sýkýntý duymaksýzýn (onu) tam manasýyla kabullenmedikçe iman etmiþ olmazlar.