43.76. Biz onlara zulmetmedik, fakat onlar kendileri zalim kimselerdir.
43.77. Ey Mâlik! Rabbin bizim iþimizi bitirsin! diye seslenirler. Mâlik de: Siz böyle kalacaksýnýz! der.
43.78. Andolsun biz size hakký getirdik, fakat çoðunuz haktan hoþlanmýyorsunuz.
43.79. Yoksa (müþrikler) bir iþe kesin karar mý verdiler? Doðrusu biz de kararlýyýz!
43.80. Yoksa onlar, bizim kendilerinin sýrlarýný ve gizli konuþmalarýný iþitmediðimizi mi sanýyorlar? Hayýr, öyle deðil; yanlarýndaki elçilerimiz (hafaza melekleri de) yazmaktadýrlar.
43.81. De ki : Eðer Rahmân'ýn bir çocuðu olsaydý, elbette ben (ona) kulluk edenlerin ilki olurdum!
43.82. Göklerin ve yerin Rabbi, Arþ'ýn da Rabbi olan Allah onlarýn vasýflandýrmalarýndan yücedir, münezzehtir.
43.83. Sen býrak onlarý, kendilerine söz verilen günlerine kavuþuncaya kadar bâtýla dalsýnlar, oynaya dursunlar.
43.84. Gökteki Ýlâh da, yerdeki Ýlâh da O'dur. O, hakîmdir, her þeyi bilendir.
43.85. Göklerin, yerin ve ikisi arasýnda bulunan her þeyin mülkü kendisine ait olan Allah ne yücedir! Kýyamet saatini bilmek de O'na mahsustur. Siz O'na döndürüleceksiniz.
43.86. Allah'ý býrakýp da taptýklarý putlar, þefâat edemezler. Ancak bilerek hakka þahitlik edenler bunun dýþýndadýr.
43.87. Andolsun onlara kendilerini kimin yarattýðýný sorsan elbette ”Allah” derler. O halde nasýl (Allah'a kulluktan) çeviriliyorlar?
43.88. (Resûlullah'ýn:) ”Yâ Rabbi! Bunlar, iman etmeyen bir kavimdir” demesini de( Allah biliyor)
43.89. Þimdilik sen onlardan yüz çevir ve size selam olsun de. Yakýnda bilecekler! buyurdu.