39.51. Bunun için yaptýklarý kötülüklerin vebali onlarý yakaladý. Bunlardan da zulmedenlerin iþledikleri kötülükler, baþlarýna gelecektir. Bu hususta Allah'ý âciz býrakamazlar.
39.52. Bilmiyorlar mý ki Allah, rýzký dilediðine bol bol verir, dilediðinden de kýsar. Þüphesiz bunda inanan bir kavim için ibretler vardýr.
39.53. De ki: Ey kendi nefisleri aleyhine haddi aþan kullarým! Allah'ýn rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah bütün günahlarý baðýþlar. Þüphesiz ki O, çok baðýþlayan, çok esirgeyendir.
39.54. Size azap gelip çatmadan önce Rabbinize dönün, O'na teslim olun, sonra size yardým edilmez.
39.55. Siz farkýnda olmadan, ansýzýn baþýnýza azap gelmezden önce, Rabbinizden size indirilenin en güzeline (Kur'an'a) tâbi olun.
39.56. Kiþinin: Allah'a karþý aþýrý gitmemden dolayý bana yazýklar olsun! Gerçekten ben alay edenlerdendim (diyeceði günden sakýnýn)!
39.57. Yahut þöyle diyecektir:” Allah bana hidayet verseydi, elbette sakýnanlardan olurdum”.
39.58. Veya azabý gördüðünde: Keþke benim için bir kez (dönmeye) imkân bulunsa da iyilerden olsam!” demesinden.
39.59. Hayýr (dönemeyeceksin)! Âyetlerim sana gelmiþti de sen onlarý yalanlamýþ, büyüklük taslamýþ ve inkârcýlardan olmuþtun.
39.60. Kýyamet gününde Allah hakkýnda yalan söyleyenlerin yüzlerinin kapkara olduðunu görürsün. Kibirlenenlerin kalacaðý yer cehennemde deðil midir?
39.61. Allah, takvâ sahiplerini kurtuluþa erdirir. Onlara hiçbir fenalýk dokunmaz. Onlar mahzun da olmazlar.
39.62. Allah her þeyin yaratýcýsýdýr. O, her þeye vekîldir.
39.63. Göklerin ve yerin anahtarlarý (mutlak hükümranlýðý) O'nundur. Allah'ýn âyetlerini inkâr edenler var ya, iþte onlar hüsrana uðrayanlardýr.
39.64. De ki: Ey cahiller! Bana Allah'tan baþkasýna kulluk etmemi mi emrediyorsunuz?
39.65. (Resûlüm!) Þüphesiz sana da senden öncekilere de þöyle vahyolunmuþtur ki: Andolsun (bilfarz) Allah'a ortak koþarsan, iþlerin mutlaka boþa gider ve hüsranda kalanlardan olursun!
39.66. Hayýr! Yalnýz Allah'a kulluk et ve þükredenlerden ol.
39.67. Onlar Allah'ý hakkýyla tanýyýp bilemediler. Kýyamet günü bütün yeryüzü O'nun tasarrufundadýr. Gökler O'nun kudret eliyle dürülmüþ olacaktýr. O, müþriklerin ortak koþmalarýndan yüce ve münezzehtir.
39.68. Sûr'a üflenince, Allah'ýn diledikleri müstesna olmak üzere göklerde ve yerde ne varsa hepsi ölecektir. Sonra ona bir daha üflenince, bir de ne göresin, onlar ayaða kalkmýþ bakýyorlar!
39.69. Yeryüzü, Rabbinin nûru ile aydýnlanýr, kitap konulur, peygamberler ve þahitler getirilir ve aralarýnda hakkaniyetle hüküm verilir. Onlara asla zulmedilmez.
39.70. Herkes ne yaptýysa, karþýlýðý tastamam verilir. Allah, onlarýn yaptýklarýný en iyi bilendir.
39.71. O küfredenler, bölük halinde cehenneme sürülür. Nihayet oraya geldikleri zaman kapýlarý açýlýr, bekçileri onlara: Size, içinizden Rabbinizin âyetlerini okuyan ve bugüne kavuþacaðýnýzý ihtar eden peygamberler gelmedi mi? derler. ”Evet geldi” derler ama, azap sözü kâfirlerin üzerine hak olmuþtur.
39.72. Onlara: Ýçinde ebedî kalacaðýnýz cehennemin kapýlarýndan girin; kibirlenenlerin yeri ne kötü! denilir.
39.73. Rablerine karþý gelmekten sakýnanlar ise, bölük bölük cennete sevk edilir, oraya varýp da kapýlarý açýldýðýnda bekçileri onlara: Selam size! Tertemiz geldiniz. Artýk ebedî kalmak üzere girin buraya, derler.
39.74. Onlar: Bize verdiði sözde sadýk olan ve bizi, dilediðimiz yerinde oturacaðýmýz bu cennet yurduna vâris kýlan Allah'a hamdolsun. Ýyi amelde bulunanlarýn mükâfatý ne güzelmiþ! derler.
39.75. Melekleri görürsün ki, Rablerine hamd ile tesbih ederek Arþ'ýn etrafýný kuþatmýþlardýr. Artýk aralarýnda adaletle hükmolunmuþ ve ”alemlerin Rabbi olan Allah'a hamdolsun” denilmiþtir.