34.26. De ki: Rabbimiz hepimizi bir araya toplayacak, sonra aramýzda hak ile hükmedecektir. O, en âdil hüküm veren, (her þeyi) hakkýyla bilendir.
34.27. De ki: O'na (Allah'a) kattýðýnýz ortaklarýnýzý bana gösterin. Hayýr! Bilakis, yegâne galip ve her þeyi hikmetle idare eden ancak Allah'týr.
34.28. Biz seni bütün insanlara ancak müjdeleyici ve uyarýcý olarak gönderdik; fakat insanlarýn çoðu bunu bilmezler.
34.29. Eðer sözünüzde doðru iseniz bu vâdettiðiniz (kýyamet) ne zaman kopacak? derler.
34.30. De ki: Size öyle bir gün vâdedilmiþtir ki, ondan ne bir saat geri kalabilirsiniz, ne de ileri geçebilirsiniz.
34.31. Kâfir olanlar dediler ki: Biz hiçbir zaman bu Kur'an'a ve bundan önce gelen kitaplara inanmayacaðýz. Sen o zalimleri, Rablerinin huzurunda tutuklanmýþ, birbirlerine söz atarlarken bir görsen! Zayýf sayýlanlar, büyüklük taslayanlara: Siz olmasaydýnýz, elbette biz inanan insanlar olurduk, derler.
34.32. Büyüklük taslayanlar, zayýf sayýlanlara (kýyamet gününde): Size hidayet geldikten sonra sizi ondan biz mi çevirdik? Bilakis siz suç iþliyordunuz, derler.
34.33. Zayýf sayýlanlar da büyüklük taslayanlara: Hayýr! Gece gündüz (iþiniz) tuzak kurmaktý. Çünkü siz daima Allah'ý inkâr etmemizi, O'na ortaklar koþmamýzý bize emrederdiniz, derler. Artýk azabý gördüklerinde, için için yanarlar; biz de o inkâr edenlerin boyunlarýna demir halkalar takarýz. Onlar ancak yapmakta olduklarý günahlarý yüzünden cezalandýrýlýrlar.
34.34. Biz hangi ülkeye bir uyarýcý göndermiþsek mutlaka oranýn varlýklý ve þýmarýk kiþileri: Biz, size gönderilmiþ olan þeyi inkâr ediyoruz, demiþlerdir.
34.35. Ve dediler ki: Biz malca ve evlâtça daha çoðuz, biz azaba uðratýlacak da deðiliz.
34.36. De ki: Rabbim, dilediðine bol rýzýk verir ve (dilediðinden) kýsar; fakat insanlarýn çoðu bilmezler.
34.37. Sizi huzurumuza yaklaþtýracak olan ne mallarýnýzdýr ne de evlâtlarýnýz. Ýman edip iyi amelde bulunanlar müstesna; onlara yaptýklarýnýn kat kat fazlasý mükâfat vardýr. Onlar (cennet) odalarýnda güven içindedirler.
34.38. Ayetlerimizi boþa çýkarmaya çalýþanlara gelince, onlar da azapla yüz yüze býrakýlacaklardýr.
34.39. De ki: Rabbim, kullarýndan dilediðine bol rýzýk verir ve (dilediðinden de) kýsar. Siz hayýra ne harcarsanýz, Allah onun yerine baþkasýný verir. O, rýzýk verenlerin en hayýrlýsýdýr.
34.40. O gün Allah, onlarýn hepsini toplayacak; sonra meleklere: Size tapanlar bunlar mýydý? diyecek.
34.41. (Melekler de:) Sen yücesi, bizim dostumuz onlar deðil, sensin. Belki onlar cinlere tapýyorlardý. Çoðu onlara inanmýþtý; diyecekler.
34.42. Bugün birbirinize ne fayda, ne de zarar vermeye gücünüz yeter. Biz zalim olanlara, yalanlamakta olduðunuz ateþ azabýný tadýn! diyeceðiz.
34.43. Onlara apaçýk âyetlerimiz okunduðu zaman demiþlerdi ki: Bu, sizi babalarýnýzýn taptýðý (putlardan) çevirmek isteyen bir adamdan baþkasý deðildir. Ve yine bu (Kur'an) da uydurulmuþ bir yalandan baþka bir þey deðildir, dediler. Hak kendilerine geldiðinde onu inkâr edenler de: Bu, apaçýk bir büyüden baþka bir þey deðildir, dediler.
34.44. Halbuki biz onlara okuyacaklarý kitaplar vermediðimiz gibi senden önce onlara bir uyarýcý (peygamber) de göndermemiþtik.
34.45. Onlardan öncekiler de (peygamberlerini) inkâr etmiþlerdi. Bunlar, öncekilere verdiklerimizin onda birine eriþmemiþlerdi. (Böyle iken), peygamberimi yalanladýlar; ama benim karþýlýk olarak verdiðim nasýl olmuþtu!
34.46. (Resûlüm! Onlara) de ki: Size bir tek öðüt vereceðim: Allah için ikiþer ikiþer ve teker teker ayaða kalkýn, sonra da düþünün! Arkadaþýnýzda (peygamberde) hiçbir delilik yoktur! O ancak þiddetli bir azap gelip çatmadan evvel sizi uyaran bir peygamberdir.
34.47. De ki: Ben sizden bir ücret istemiþsem, o sizin olsun. Ücretim yalnýz Allah'a aittir. O, her þeye þahittir.
34.48. De ki: Kuþkusuz, Rabbim gerçeði ortaya koyar. Çünkü O, gaybý çok iyi bilendir.
34.49. De ki: Hak geldi; artýk bâtýl ne bir þeyi ortaya çýkarabilir ne de geri getirebilir.
34.50. De ki: Eðer (haktan) saparsam, kendi aleyhime sapmýþ olurum. Eðer doðru yolu bulursam, bu da Rabbimin bana vahyettiði (Kur'an) sayesindedir. Þüphesiz O, iþitendir, yakýndýr.
12.77. (Kardeþleri) dediler ki: ”Eðer o çaldýysa, daha önce onun bir kardeþi de çalmýþtý.” Yusuf bunu içinde sakladý, onlara açmadý. (Kendi kendine) dedi ki: Siz daha kötü durumdasýnýz! Allah, sizin anlattýðýnýzý çok iyi bilir.