23.103. Kimlerin de tartýlarý hafif gelirse, artýk bunlar da kendilerine yazýk etmiþlerdir; (çünkü onlar) ebedî cehennemdedirler.
23.104. Ateþ yüzlerini yakar; orada suratlarý çirkin ve gülünç bir halde bulunurlar.
23.105. Size âyetlerim okunurdu da, siz onlarý yalanlardýnýz deðil mi?
23.106. Derler ki: Rabbimiz! Azgýnlýðýmýz bizi altetti; biz, bir sapýklar topluluðu idik.
23.107. Rabbimiz! Bizi buradan çýkar. Eðer bir daha (ettiklerimize) dönersek, artýk belli ki biz zalim insanlarýz.
23.108. Buyurur ki: Alçaldýkça alçalýn orada! Bana karþý konuþmayýn artýk!
23.109. Zira kullarýmdan bir zümre: Rabbimiz! Biz iman ettik; öyle ise bizi affet; bize acý! Sen, merhametlilerin en iyisisin, demiþlerdi.
23.110. Ýþte siz onlarý alaya aldýnýz; sonunda onlar (ile alay etmeniz) size beni yâdetmeyi unutturdu, siz onlara gülüyordunuz.
23.111. Bugün ben onlara, sabrettiklerinin karþýlýðýný verdim; onlar, hakikaten muratlarýna erenlerdir.
23.112. (Allah inkârcýlara) ”Yeryüzünde kaç yýl kaldýnýz?” diye sorar.
23.113. ”Bir gün veya günün bir kýsmý kadar kaldýk. Ýþte sayanlara sor” derler.
23.114. Buyurur: Sadece az bir süre kaldýnýz; keþke siz (bunu) bilmiþ olsaydýnýz!
23.115. Sizi sadece boþ yere yarattýðýmýzý ve sizin hakikaten huzurumuza geri getirilmeyeceðinizi mi sandýnýz?
23.116. Mutlak hakim ve hak olan Allah, çok yücedir. O'ndan baþka tanrý yoktur, O, yüce Arþ'ýn sahibidir.
23.117. Her kim Allah ile birlikte diðer bir tanrýya taparsa, -ki bu hususla ilgili hiçbir delili yoktur- o kimsenin hesabý ancak Rabbinin nezdindedir. Þurasý muhakkak ki kâfirler iflah olmaz.
23.118. (Resûlüm!) De ki: Baðýþla ve merhamet et Rabbim! Sen merhametlilerin en iyisisin.