21.101. Tarafýmýzdan kendilerine güzel âkýbet takdir edilmiþ olanlara gelince, iþte bunlar cehennemden uzak tutulurlar.
21.102. Bunlar onun uðultusunu duymazlar; gönüllerinin dilediði nimetler içinde ebedî kalýrlar.
21.103. En büyük dehþet dahi onlarý tasalandýrmaz. Melekler kendilerini þöyle karþýlar: Ýþte bu size vâdedilmiþ olan (mutlu) gününüzdür.
21.104. (Düþün o) günü ki, yazýlý kâðýtlarýn tomarýný dürer gibi göðü toplayýp düreriz. Týpký ilk yaratmaya baþladýðýmýz gibi onu tekrar o hale getiririz. (Bu,) üzerimize aldýðýmýz bir vaad oldu. Biz, (vâdettiðimizi) yaparýz.
21.105. Andolsun Zikir'den sonra Zebur'da da: ”Yeryüzüne iyi kullarým vâris olacaktýr” diye yazmýþtýk.
21.106. Ýþte bunda, (bize) kulluk eden bir kavim için bir mesaj vardýr.
21.107. (Resûlüm!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.
21.108. De ki: Bana sadece, sizin ilâhýnýzýn ancak bir tek Allah olduðu vahyedildi. Hâla müslüman olmayacak mýsýnýz?
21.109. Eðer yüz çevirirlerse de ki: (Bana emrolunaný) hepinize açýkladým. Artýk size vâdolunan þey (mahþerde toplanma zamanýnýz) yakýn mý uzak mý, bilmiyorum.
21.110. Þüphesiz Allah sözün açýðýný da bilir, gizli tuttuklarýnýzý da bilir.
21.111. Bilmiyorum, belki de o (azabýn ertelenmesi), sizi denemek ve bir zamana kadar sizi (imkânlardan) faydalandýrmak içindir.
21.112. (Muhammed:) Rabbim! (Onlar hakkýnda) adaletinle hükmünü ver. Bizim Rabbimiz Rahmân'dýr. Sizin anlattýklarýnýza karþý yardýmý umulandýr, dedi.