20.36. Allah: Ey Musa! dedi, istediðin sana verildi.
20.37. Andolsun biz sana bir defa daha lütufta bulunmuþtuk.
20.38. Bir zaman, vahyedilecek þeyi annene (þöyle) vahyetmiþtik:
20.39. Musa'yý sandýða koy; sonra onu denize (Nil'e) býrak; deniz onu kýyýya atsýn da, benim düþmaným ve onun düþmaný olan biri onu alsýn. (Ey Musa! Sevilmen) ve benim nezaretimde yetiþtirilmen için sana kendimden sevgi verdim.
20.40. Hani, kýz kardeþin gidip ”Ona bakacak birini size bulayým mý?” diyordu. Böylece seni, gözü gönlü mutluluk dolsun ve üzülmesin diye annene geri verdik. Ve sen, birini öldürdün de seni endiþeden kurtardýk. Seni iyiden iyiye denemeden geçirdik. Bunun için yýllarca Medyen halký arasýnda kaldýn. Sonra takdire göre (bu makama) geldin ey Musa!
20.41. Seni, kendim için elçi seçtim.
20.42. Sen ve kardeþin birlikte âyetlerimi götürün. Beni anmayý ihmal etmeyin.
20.43. Firavun'a gidin. Çünkü o, iyiden iyiye azdý.
20.44. Ona yumuþak söz söyleyin. Belki o, aklýný baþýna alýr veya korkar.
20.45. Dediler ki: Rabbimiz! Doðrusu biz, onun bize aþýrý derecede kötü davranmasýndan yahut iyice azmasýndan endiþe ediyoruz.
20.46. Buyurdu ki: Korkmayýn, çünkü ben sizinle beraberim; iþitir ve görürüm.
20.47. Haydi, ona gidin de deyin ki: Biz, senin Rabbinin elçileriyiz. Ýsrailoðullarýný hemen bizimle birlikte gönder; onlara eziyet etme! Biz, senin Rabbinden bir âyet getirdik. Kurtuluþ, hidayete uyanlarýndýr.
20.48. Hakikaten bize vahyolundu ki: (Peygamberleri) yalanlayan ve yüz çevirenlere azap edilecektir.
20.49. Firavun: Rabbiniz de kimmiþ, ey Musa? dedi.
20.50. O da: Bizim Rabbimiz, her þeye hýlkatini (varlýk ve özelliðini) veren, sonra da doðru yolu gösterendir, dedi.
5.82. Ýnsanlar içerisinde iman edenlere düþmanlýk bakýmýndan en þiddetli olarak yahudiler ile, þirk koþanlarý bulacaksýn. Onlar içinde iman edenlere sevgi bakýmýndan en yakýn olarak da ”Biz hýristiyanlarýz” diyenleri bulacaksýn. Çünkü onlarýn içinde keþiþler ve râhipler vardýr ve onlar büyüklük taslamazlar.