11.101. Onlara biz zulmetmedik; fakat, onlar kendilerine zulmettiler. Rabbinin (azap) emri geldiðinde, Allah'ý býrakýp da taptýklarý tanrýlarý, onlara hiçbir þey saðlamadý, ziyanlarýný artýrmaktan baþka bir þeye yaramadý.
11.102. Rabbin, haksýzlýk eden memleketleri (onlarýn halkýný) yakaladýðýnda, onun yakalayýþý iþte böyle (þiddetlidir). Þüphesiz onun yakalamasý pek elem vericidir, pek çetindir!
11.103. Ýþte bunda, ahiret azabýndan korkanlar için elbette bir ibret vardýr. O gün bütün insanlarýn bir araya toplandýðý bir gündür ve o gün (bütün mahlûkatýn) hazýr bulunduðu bir gündür.
11.104. Biz onu (kýyamet gününü) sadece sayýlý bir müddete kadar bekletiriz.
11.105. O geldiði gün Allah'ýn izni olmadan hiç kimse konuþamaz. Onlardan kimi bedbahttýr, kimi mutlu.
11.106. Bedbaht olanlar ateþtedirler, orada onlarýn (öyle feci) nefes alýp vermeleri vardýr ki.
11.107. Rabbinin dilediði hariç, (onlar) gökler ve yer durdukça o ateþte ebedî kalacaklardýr. Çünkü Rabbin, istediðini hakkýyla yapandýr.
11.108. Mutlu olanlara gelince, onlar da cennettedirler. Rabbinin dilediði hariç, gökler ve yer durdukça onlar da orada ebedî kalacaklardýr. Bu (nimetler) bitmez, tükenmez bir lütuftur.
11.109. O halde onlarýn tapmakta olduklarý þeylerden (bu þeylerin onlarý azaba götürdüðünden) þüphen olmasýn. Çünkü onlar ancak daha önce babalarýnýn taptýðý gibi tapýyorlar. Biz onlarýn (azaptan) nasiplerini mutlaka eksiksiz olarak vereceðiz.
11.110. Andolsun biz Musa'ya Kitab'ý verdik; fakat onda ihtilaf edildi. Eðer Rabbinden bir söz geçmemiþ olsaydý, elbette onlarýn arasýnda hüküm verilmiþti (ve iþleri de bitirilmiþti). Þüphesiz ki onlar (Mekkeliler) de Kur'an hakkýnda derin bir þüphe içindedirler.
11.111. Þüphesiz Rabbin, onlarýn her birinin amellerinin karþýlýðýný onlara tam olarak verecektir. Çünkü Rabbin, onlarýn yapmakta olduklarýndan haberdardýr.
11.112. O halde seninle beraber tevbe edenlerle birlikte emrolunduðun gibi dosdoðru ol! Aþýrý da gitmeyin. Çünkü O, sizin yaptýklarýnýzý çok iyi görendir.
11.113. Zulmedenlere meyletmeyin; sonra size ateþ dokunur (cehennemde yanarsýnýz). Sizin Allah'tan baþka dostlarýnýz yoktur. Sonra (O'ndan da) yardým göremezsiniz!
11.114. Gündüzün iki ucunda, gecenin de ilk saatlerinde namaz kýl. Çünkü iyilikler kötülükleri (günahlarý) giderir. Bu, öðüt almak isteyenlere bir hatýrlatmadýr.
11.115. (Ey Muhammed!) Sabýrlý ol, çünkü Allah güzel iþ yapanlarýn mükâfatýný zayi etmez.
11.116. Sizden önceki asýrlarda yeryüzünde (insanlarý) bozgunculuktan alýkoyacak faziletli kimseler bulunsaydý ya! Fakat onlardan, kurtuluþa erdirdiðimiz az bir kýsmý müstesnadýr (bunlar görevlerini yaptýlar). Zulmedenler ise, kendilerine verilen refahýn peþine düþtüler. Zaten günahkâr idiler.
11.117. Halký iyi olduðu halde Rabbin, haksýzlýkla memleketleri helâk etmez.
11.118. Rabbin dileseydi bütün insanlarý bir tek millet yapardý. (Fakat) onlar ihtilafa düþmeye devam edecekler.
11.119. Ancak Rabbinin merhamet ettikleri müstesnadýr. Zaten Rabbin onlarý bunun için yarattý. Rabbinin, ”Andolsun ki cehennemi tümüyle insanlar ve cinlerle dolduracaðým” sözü yerini buldu.
11.120. Peygamberlerin haberlerinden senin kalbini (tatmin ve) teskin edeceðimiz her haberi sana anlatýyoruz. Bunda sana gerçeðin bilgisi, müminlere de bir öðüt ve bir uyarý gelmiþtir.
11.121. Ýman etmeyenlere de ki: Elinizden geleni yapýn! Biz de (gerekeni) yapmaktayýz!
11.122. Bekleyin! Þüphesiz biz de beklemekteyiz!
11.123. Göklerin ve yerin gaybý (sýrrý) yalnýz Allah'a aittir. Her iþ O'na döndürülür. Öyle ise O'na kulluk et ve O'na dayan! Rabbin yaptýklarýnýzdan gafil deðildir.